Íslenska safnið
Yngri kynslóðir vesturfara skiptu í auknu mæli yfir í ensku og við það missti íslensk tunga smám saman stöðu sína sem daglegt samskiptatæki. Hún var þó áfram stöðug áminning og tákn um íslenska sjálfsmynd, þökk sé starfi fjölmargra einstaklinga og félaga innan samfélagsins sem létu sig þjóðararfinn varða. Íslenska safnið við Háskólann í Manitoba er sýnilegur vitnisburður um starf þeirra.
Stór bókagjöf frá Jón Bjarnason Academy í Winnipeg sem hætti störfum árið 1940 lagði grunninn að Íslenska safninu. Safnið hefur vaxið með framlögum frá einkasöfnum og skjalasöfnum frá meðlimum íslenska samfélagsins. Aðrar stofnanir, svo sem Vestur-íslenska safnið í Gimli, Þjóðræknisfélag Íslendinga, héraðssöfn í Gimli, Arborg og Riverton, sem og framlög fjölmargra einstaklinga hafa einnig leikið lykilhlutverk í því að varðveita þennan mikilvæga þátt íslensku arfleifðarinnar í Manitoba.
Í dag hýsir Íslenska safnið meira en 35,000 eintök sem gefin eru út á fjölmörgum tungumálum og koma frá öllum heimshornum. Í safneigninni er að finna ítarlegustu skrá sem til er yfir íslenskan prentiðnað í Manitoba. Þótt framlög íslensks efnis hafi minnkað fær safnið áfram persónuleg skrif, dagbækur og annað efni frá afkomendum vesturfaranna. Í skjalasafninu má finna næstum 5,500 vitnisburði sem tengja má íslenska samfélaginu.
Í dag er Íslenska bókasafnið við Manitoba-háskóla miðdepillinn í samfélagi Íslendinga, nemenda og þeirra sem koma frá öllum heimshornum til að stunda rannsóknir. Safnið er vitnisburður um það mikla starf sem vesturfarar og afkomendur þeirra lögðu á sig, og halda áfram að leggja á sig, til að varðveita íslenska menningu og menningararf í Norður-Ameríku.




